Sasha – If You Believe (Official Video) (YouTube+Tekst)
If You Believe to utwór debiutanckiego albumu: Dedicated to… wykonawcy Sasha, wydanego w – 1998 roku.
If You Believe ” to utwór nagrany przez niemiecką artystkę Sashę. Został napisany przez Granta Michaela B., Pomeza di Lorenzo i Sashę, a wyprodukowany przez byłych dwóch do debiutanckiego albumu studyjnego Dedicated To … (1998). Jego jak dotąd najbardziej udana wersja, osiągnęła pierwszą piątkę w Austrii, Flandrii, Niemczech, Włoszech, Holandii i Szwajcarii i osiągnęła 15 pozycję na szwedzkiej liście singli.
Wersje utworu:
- If You Believe [Extended Mix]
- If You Believe [Mokran Mix]
- If You Believe [The Groove Brothers Remix]
- If You Believe [Let It Out-Mix]
Tekst piosenki:
I know it’s not a game to play
Your eyes they show no fear
I burn inside and can not wait to be
The man that feels your body close
Is here to set you free
To hold you near and satisfy your needs
You shiver as I touch your neck
Slowly close your eyes
I can’t resist you even if I try
We both surrender to the touch
As we lay there side by side
And everything around us disappears
lf you believe in love tonight
I’m gonna show you one more time
lf you believe then let it out
No need to worry there’s no doubt
lf you believe, if you believe
lf you believe then let it out
As you run your fingers through my hair
Your lips come close to mine
The tension becomes more than I can bare
Then you wrap your arms around me
And I feel your every move
This feeling could now lead us anywhere
Now we leave the world behind us
This moment we both share
Just you and me that’s how it’s meant to be
I never wanted you so much
I feel your every breath
As you gently whisper in my ear
lf you believe in love tonight
I’m gonna show you one more time
lf you believe then let it out
No need to worry there’s no doubt
lf you believe, if you believe
If you believe then let it out
lf you believe in love tonight
lf you believe in love tonight
I’m gonna show you one more time
Show you one more time
lf you believe then let it out
No need to worry there’s no doubt
lf you believe, if you believe
Don’t worry
You gotta let it out babe
You gotta let it out babe
Życiorys. Wczesne lata:
Jest starszym synem Fritza Schmitza, byłego żołnierza Bundeswehry, i pielęgniarki przedszkolnej Ramony. Był wychowywany w chrześcijańskim domu wraz z młodszym bratem Normanem (ur. 1976). Po rozwodzie rodziców spędził dzieciństwo w Soest, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia w pobliżu Zagłębia Ruhry.
Kariera:
Podczas nauki w szkole założył swój pierwszy zespół muzyczny o nazwie Bad to the Bone. Jego pierwszy profesjonalny zespół nazywał się Junk Food i był wzorowany na formacjach, takich jak m.in. Nirvana czy Red Hot Chili Peppers. Wraz z Junk Food grał na żywo w całym regionie, w 1992 roku wygrał z nim lokalny konkurs talentów. Po rozpadzie zespołu producenci muzyczni Grant i Di Lorenzo zatrudnili Schmitza jako wokalistę studyjnego.
Od 1998 roku Sasha działa jako artysta solowy. Wydał sześć solowych albumów studyjnych: Dedicated to… (1998), …You (2000), Surfin’ on a Backbeat (2001), Open Water (2006), Good News on a Bad Day (2009) i The One (2014).
Sascha Schmitz (ur. 5 stycznia 1972 r.), Lepiej znany pod pseudonimem Sasha , to niemiecki piosenkarz, autor tekstów, muzyk i okazjonalny aktor. Znany jest również przez swoje alter ego Dick Brave i część grupy Dick Brave & the Backbeats. Z powodu sporu prawnego z walijskim DJ-em o imieniu Sasha , znany jest on jako Sasha Alexander w Stanach Zjednoczonych.
Wczesne życie:
Schmitz jest starszym dwojgiem dzieci urodzonym przez Fritza Schmitza, byłego żołnierza Bundeswehry , i jego żony Ramony, pielęgniarki. Wychowany w chrześcijańskim domu wraz ze swoim młodszym bratem Normanem (ur. 1976), Schmitz spędził dzieciństwo w Soest w Nadrenii Północnej-Westfalii po rozwodzie rodziców.
Jego wczesne muzyczne zainteresowanie wzrosło, gdy założył swój pierwszy szkolny zespół, zatytułowany Bad to the Bone , który „był dokładnie tak zły, jak sama nazwa wskazuje”, jak później stwierdził. Pierwszy profesjonalny zespół Schmitza nazywał się Junk Food i wzorowany był na takich zespołach jak Nirvana i Red Hot Chili Peppers . Chociaż zespołowi nigdy nie zaoferowano umowy nagraniowej, grali na żywo w całym swoim regionie, co skutkowało okazjonalnymi sesjami buskingowymi ze swoim przyjacielem Benedictem, z którym występował również jako duet Hin und Hair Schmitz . W 1992 r. Junk Food wygrał lokalny konkurs talentów, który uprawniał ich do nagrywania taśm demonstracyjnych w Click Music Studios w Werl z producentami Michaelem „Grantem Michaelem F.” Kersting i Stephan „Pomez Di Lorenzo” Baader. Podczas gdy zespół rozpadł się wkrótce potem, Grant i Di Lorenzo rozpoznali jego talenty wokalne i zatrudnili Schmitza jako wokalistę pomocniczego przy kilku swoich projektach.
Kariera nagrywania: 1996–2002
W kolejnych latach Schmitz zarabiał pieniądze jako piosenkarz tła dla kilku artystów, w tym wirtualnych projektów euro-dance HIM i Sir Prize , których single „Lookin ‚Out 4 Luv” i „Don’t Go Away” zostały wydane w języku niemieckim- mówiąc po Europie , ale doprowadziły do krótkich wycieczek promocyjnych w Tunezji . Jego wkład w debiutancki singiel niemieckiego rapera Der Wolfa „Doch Gar Nicht Gibta” przyniósł mu swój pierwszy niewymieniony występ na niemieckich i szwajcarskich listach singli na początku 1997 roku. Wkrótce potem Sasha została poproszona o zaśpiewanie w „Walk” On By ”, debiutancki singiel rapera Young Deenay . Piosenka stała się jednym z dziesięciu hitów w Europie Środkowej i zaowocowała drugą współpracą, zatytułowaną „Wanna Be Your Lover”, przy której otrzymał swoją pierwszą solową rolę i nakręcił teledysk.
W 1998 roku Schmitz podpisał kontrakt solo z Warner Music. Współpracował z Grantem, Di Lorenzo i Pete’em Smithem nad większością swojego debiutanckiego albumu Dedicated to … , którego debiutancki singiel „I’m Still Waitin ‚” wpłynął na współpracę z Deenay i znalazł się w pierwszej dwudziestce listy przebojów latem 1998 r. Po utworze pojawił się „If You Believe”, który stał się jego najlepiej sprzedającym się singlem do tej pory i znalazł się w pierwszej piątce w Austrii, Belgii, Niemczech, Holandii i Szwajcarii, otrzymując jeden platyna i cztery złote dyski. „Mieszanka romantycznych ballad i szybszych utworów inspirowanych funkami i reggae”, według Billboard , album został ostatecznie wydany jesienią 1998 r. I sprzedał się w ponad 400 000 egzemplarzy w samych Niemczech. Dzięki utworom „We Can Leave the World” i „I Feel Lonely” album przyniósł dwa kolejne dziesiątki najlepszych przebojów, które Schmitz zagrał podczas trasy koncertowej od września do października 1999 r. W ciągu dwóch lat otrzymał kilka międzynarodowych nagród nagrody takie jak Bambi , kometa, ECHO oraz Goldene Europa , Goldene Kamera i stały się pierwszą niemiecką piosenkarką nominowaną do nagrody Best Male Act International na MTV Europe Music Awards .
W maju 2000 roku Schmitz wydał swój drugi album … You w całej Europie Środkowej. Chociaż ani wiodący singiel „Let Me Be the One”, ani kolejne single „Chemical Reaction” i „Owner of My Heart” nie dotarły do pierwszej dziesiątki list przebojów, … Zadebiutowałeś w pierwszej piątce albumy znajdują się na listach przebojów w Austrii, Niemczech i Szwajcarii, otrzymując złoty certyfikat od austriackiego i niemieckiego oddziału IFPI . Surfin ‚on a Backbeat , trzeci album Schmitza został wydany w październiku 2001 roku. Osiągnął pierwszą dziesiątkę list przebojów albumów w Niemczech, ale znalazł się znacznie poniżej swoich poprzedników w pozostałej części Europy, osiągając 40 miejsce w samej Szwajcarii . Niemiecki certyfikat IFPI uzyskał złoty certyfikat za ponad 200 000 sprzedanych egzemplarzy. Reedycja albumu, zawierająca dwa wcześniej niepublikowane utwory, została wydana w lipcu 2002 r. I wyprodukowała temat telewizyjny FIFA World Cup 2002 „This Is My Time”.
2003–2004 The Backbeats 2016
W 2003 roku Schmitz zaczął występować jako alter ego Dick Brave, wokalista rockowego zespołu Dick Brave & The Backbeats, którego członkowie dzielili się fikcyjną historią zespołu. Zainspirowany przez Nicka Cave’a i Bad Seeds i pierwotnie pomyślany jako humorystyczny skowronek (Schmitz i jego koledzy André „Adriano Batolba” Tolba, Maik „Mike Scott” Schott, Felix „Phil X Hanson” Wiegand i Martell „Matt L. Hanson „faktycznie” działał jako alter ego na scenie i podczas wywiadów, kwintet nagrał razem cały album, w tym ponownie zaaranżowane wersje coverów piosenek, takich jak „ Get the Party Started ” Pink’a , „ Freedom ” George’a Michaela i „ Black or White ” Michaela Jacksona . Dick This! ostatecznie stał się pierwszym rekordem Schmitza i wydał remake utworu „ Take Good Care of My Baby ” z 1961 roku.
W listopadzie 2004 r. Projekt został przerwany po koncercie finałowym w Dortmunder Westfalenhalle w dniu 22 listopada 2004 r. W dniu 7 stycznia 2006 r. Zespół tymczasowo wznowił działalność, aby wystąpić na weselu zespołu Pink i motocrossu Carey Hart w Kostaryka.
2005 – obecnie
Po dwuletniej przerwie Sascha powrócił w 2006 r. Z czwartym regularnym albumem Open Water . Schmitz był mocno zaangażowany w proces pisania i produkcji albumu, z którym skonsultował się z muzykami Fabio Trentini i Robinem Grubertem. Album był znacznie wyżej niż jego poprzednik Surfin ‚na Backbeat (2001) w całej Europie, osiągając siedem na niemieckiej liście albumów oraz w pierwszej czterdziestce w Austrii i Szwajcarii, ale jest to najlepiej sprzedający się album Schmitza, spotykać się z kimś. Open Water wyprodukowało tylko dwa single, w tym „Slowly” i „Goodbye”.
Jesienią 2006 roku wydana została kompilacja Greatest Hits, która osiągnęła szóste miejsce na niemieckich listach przebojów i ostatecznie uzyskała certyfikat platyny . W 2007 roku Schmitz wydał „Hide & Seek”, piosenkę przewodnią niemieckiego filmu Die drei ??? – Das Geheimnis der Geisterinsel , jako singiel. Piosenka osiągnęła ósme miejsce na niemieckiej liście przebojów, a ponadto ukazała się w reedycji albumu największych przebojów . W dniu 7 lipca 2007 r. Wystąpił na niemieckim etapie Live Earth w Hamburgu.
W 2009 roku ukazał się jego 5. album studyjny Good News on a Bad Day , który jak dotąd miał najlepszą sprzedaż od … You . W 2011 roku powrócił do swojego alter ego i wydał swój drugi album jako Dick Brave, „Rock’n’Roll Therapy”.
Pod koniec 2014 roku ukazał się jego 6. album studyjny The One.
Kariera aktorska:
W 2006 roku Sascha zadebiutował na dużym ekranie niewielką rolą w niemieckim filmie komediowym Goldene Zeiten w reżyserii Petera Thorwartha. W następnym roku przyjął rolę drugoplanową w adaptacji filmu Dlaczego mężczyźni nie słuchają i mapy kobiet nie mogą czytać map (2007) wraz z Bennem Fürmannem i Jessicą Schwarz . W filmie przedstawił komediową rolę brutalnego motocyklisty. W 2008 roku Sascha pojawił się w niemieckim filmie Ossi’s Eleven , do którego wniósł dwa utwory do ścieżki dźwiękowej pod pseudonimem Nelson Rogers.
Dyskografia.
Albumy studyjne:
Solowe:
- Dedicated to… (1998)
- …You (2000)
- Surfin’ on a Backbeat (2001)
- Open Water (2006)
- Good News on a Bad Day (2009)
- The One (2014)
- Z zespołem The Backbeats
- Dick This! (2003)
- Rock’n’Roll Therapy (2011)
- Albumy kompilacyjne
- Greatest Hits (2006)
- Dedicated to…/…You (2008)
Źródło tekstu piosenki: https://www.tekstowo.pl/piosenka,sasha,if_you_believe.html
Inne zespoły lat 90-tych znajdziesz tu: http://since80.pl/wykonawcy/