80’s

• 

Italo disco – termin marketingowy wprowadzony w 1983 roku przez Bernharda Mikulskiego, założyciela wytwórni płytowej ZYX Music. Termin ten od początku lat 80’s odnosi się do włoskiej elektronicznej muzyki dyskotekowej z lat 80-tych. XX wieku oraz muzyki z innych części Europy i Ameryki Północnej, które ją naśladowały.

„Historia”

Przed powstaniem terminu italo disco w 1983 roku, wykonawców tego nurtu określano terminem Spaghetti-Dance lub po prostu zaliczano ich twórczość do muzyki disco. Muzyka italo disco wywodzi się głównie z muzyki disco, funk i euro disco. Typowy utwór nurtu italo disco ma kontrastujące ze sobą zwrotki i refren oraz podkład muzyczny z syntezatora.

Pod koniec dekady lat 80’s. popularność tego nurtu zaczęła drastycznie maleć, aż w końcu w połowie lat 90. całkowicie zniknął z rynku. Od 2007 roku można zauważyć coraz większy wzrost zainteresowania wykonawcami muzyki italo disco, który przejawia się powstawaniem stacji radiowych i portali internetowych promujących ten nurt muzyczny,. Spotkaniami fanów italo disco, zwiększoną liczbą koncertów wykonawców tego gatunku, a w coraz większej ilości lokali odtwarzana jest muzyka z tego nurtu muzycznego.

Z italo disco wywodzi się podgatunek tej muzyki: eurobeat. Nieliczne instrumentalne utwory italo disco, tworzone w pierwszej połowie lat 80’s. przez formacje Hypnosis, Koto i Laserdance, w drugiej połowie lat 80’s. dały początek samodzielnemu gatunkowi spacesynth (nazywanemu także spacedance czy synthdance). Gatunek ten, podobnie jak italo disco, zniknął ze sceny muzycznej w połowie lat 90’s, ale po roku 2000, dzięki Internetowi, odrodził się jako niszowy nurt muzyki elektronicznej.

Nurt italo disco wywarł także wpływ na powstanie muzyki house, dance i muzyki techno.

„Wykonawcy”

Najbardziej znanymi przedstawicielami są zespoły i wykonawcy tacy jak: Francesco Napoli, Savage, Ken Laszlo, P.Lion, Albert One, Radiorama, Valerie Dore, Sabrina, Scotch, Baltimora, Righeira, Ryan Paris, Spagna, Miko Mission, Silver Pozzoli, La Bionda, Gazebo, Eddy Huntington, Den Harrow.

„Instrumen”

Syntezatorowe brzmienie utworów italo disco uzyskiwano za pomocą syntezatorów: Roland JX-8P, Roland Juno60/106, Yamaha DX7, ARP Odyssey, a także samplera Emulator II, automatu perkusyjnego Roland TR-808 oraz perkusji elektronicznych Simmonsa, Minimooga, Oberheima, Linndruma.

„Italo disco w Polsce”

Gatunek ten był pierwowzorem dla nazwy nurtu polskiej muzyki tanecznej – disco polo i bywa często z nim mylony jednak odróżnia go wyraźne przesłanie skierowane do odbiorcy. Muzyka italo disco pomimo prostej i łatwo „wpadającej w ucho” melodii przeważnie zawiera teksty mówiące o życiu oraz troskach z nim związanych, niejednokrotnie dając życiowe rady i wskazówki, natomiast w warstwie muzycznej od disco polo odróżnia brak jakichkolwiek elementów muzyki biesiadnej. Z tego powodu muzyka italo disco często zaliczana jest do muzyki dance. Na początku lat 90. Krzysztof Krawczyk próbując powrócić na estradę tworzył w nurcie italo disco, głównie remiksy swoich starszych przebojów z lat 70. i 80’s, a także nagrał kilka innych utworów.

Źródło tekstu: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lata_80._XX_wieku

Euro disco, Eurodisco – podgatunek muzyki disco będący jednocześnie stylem w muzyce pop, którego początki sięgają końca Lata 60-tych. XX wieku.

„Historia”

Ponieważ popularność muzyki disco gwałtownie spadła w Stanach Zjednoczonych, a z jej promowania zrezygnowały największe amerykańskie wytwórnie muzyczne i producenci muzyczni. Europejska scena disco kontynuowała ewolucję w obrębie głównego nurtu sceny muzyki pop. Na europejskiej scenie muzyki disco działały zespoły i twórcy m.in. Silver Convention, Love and Kisses, Munich Machine, a także amerykańscy twórcy Donna Summer i Village People. Stworzyli brzmienie stylu zdefiniowanego pod koniec lat 70’s. XX wieku jako euro disco, w którym zastosowano w linii basowej syntezator Mooga. Pierwsze utwory nagrane w tym stylu muzycznym pojawiły się w 1975 roku, a za pierwsze nagranie uznaje się piosenkę „Fly Robin Fly” zespołu Silver Convention. Największą popularność nurtu przypada na lata 80’s. Cechuje się brzmieniem z syntezatora.

Wpływ na elektroniczne brzmienie gatunku wywarła działalność Giorgio Morodera, który stworzył swoje własne brzmienie linii basowej grającej wszystkie ćwierćnuty w takcie, czyli tzw. four-to-the-floor. Stworzył ją przy pomocy syntezatora Mooga, który wkrótce zastąpił i w efekcie wyparł brzmienie perkusji. Brzmienie to zostało wykorzystane w utworze Donny Summer pt. „Love To Love You Baby”. Z tego powodu Giorgio Moroder i jego współpracownik Pete Belotte są często określani mianem ojców tego gatunku. Największymi twórcami byli tacy artyści jak Modern Talking, czy Sandra. Do tego stylu nie zalicza się włoskiej odmiany disco, którą określa się mianem italo disco, choć muzyka euro disco wraz z muzyką funk i disco wywarła wpływ na jej powstanie, ani disco z Wielkiej Brytanii, które określa się mianem eurobeatu. Euro disco wywarło wpływ na powstanie muzyki house i eurodance. Muzyka euro-disco wraz z muzyką biesiadną i muzyką italo disco wywarła wpływ na powstanie nurtu polskiej muzyki tanecznej – disco polo. Elementy muzyki euro-disco zawierały też utwory polskich wykonawców muzyki dance w latach 90’s. XX wieku.

„Wykonawcy w stylu Eurodisco”

Do znanych wykonawców muzyki eurodisco należą:

Źródło tekstu: https://pl.wikipedia.org/wiki/Euro_disco

Hi-NRG – gatunek muzyki tanecznej, wywodzący się z muzyki disco lat 70’s, którego największa popularność przypada na początek lat 80’s.

W 1977 roku, amerykańska piosenkarka Donna Summer zapytana o to, jak rozumie sukces swojego singla „I Feel Love”, odpowiedziała: This song became a hit, because it has a high-energy vibe, co po polsku oznacza Ta piosenka stała się przebojem, ponieważ ma bardzo energetyczną atmosferę. Mniej więcej od tego czasu terminem high energy (hi-NRG) zaczęto określać nowy podgatunek muzyki tanecznej. Elementy tego gatunku zawierały też polskie utwory muzyki dance z połowy lat 90’s. XX wieku.

Źródło tekstu: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hi-NRG

Electro – gatunek muzyki elektronicznej i wczesnego hip-hopu powstały w latach 80’s, kształtowany przez producentów funkowych i hip-hopowych.

„Historia„

Jednym z prekursorów gatunku electro jest Afrika Bambaataa, który wydał w 1986 r. jeden z obecnych klasyków tego gatunku, czyli Planet Rock: The Album, którym w późniejszym okresie inspirowało się większość artystów electro ze względu na jego nowatorską (jak na tamte czasy) linię perkusyjną i brzmienia, połączone z energicznym rapem ekipy Soul Sonic Force.

Źródło tekstu: https://pl.wikipedia.org/wiki/Electro

Więcej zespołów i wykonawców lat 80-tych znajdziesz tu: http://since80.pl/wykonawcy/